کسانی به بازی گرفته می شوند که هدفی ندارند...
وقتی ما بچه تر بودیم، مشتاق بازی و توپ بودیم، در انتظار می نشستیم تا ما را به بازی بگیرند... اما همین که هدفی پیدا می کردیم دیگر به توپ و بچه ها نگاه نمی کردیم... چرا؟ مگر توپ همان توپ و بازی همان بازی محبوب نبود؟!
چرا این ها همان ها بودند، اما ما دیگر آن نبودیم، ما دیگر یک هدف داشتیم...
رشد ، استاد علی صفایی حائری ( عین صاد ) ، انتشارات لیلة القدر
برای دیدن تصاویر در اندازه اصلی با ذکر صلوات بر روی آن کلیک کنید.
ثواب این طراحی تقدیم به استاد صفایی حائری...
